رابطه سبک های یادگیری فیزیولوژیکی و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی ۹۳-۹۲

زمینه و هدف: عالی ترین هدف آموزش در تمام سطوح تحصیلی، ایجاد توانایی خلاقیت و آفرینندگی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان است و سبک یادگیری نیمه مکمل این هدف می باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه سبکهای یادگیری فیزیولوژیکی و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. روش بررسی: این مطالعه همبستگی بر روی 322 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد سبکهای یادگیری فیزیولوژیک kolb و خلاقیت عابدی شصت سؤالی بود و همچنین از نمره معدل کل برای تعیین وضعیت پیشرفت تحصیلی دانشجو استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss (ویرایش 14) و آزمون های آماری همبستگی pearson، independent t test و anova در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین معدل تحصیلی در دانشجویان دختر 16/2±21/16 و دانشجویان پسر 76/2±01/15 بود. بین سبکهای یادگیری (تصویری، شنیداری) و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان رابطه معنی داری به دست آمد (05/0>p) ولی بین سبک یادگیری جنبشی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). میانگین نمره خلاقیت و سبکهای یادگیری در دانشجویان بر حسب جنس و دانشکده تفاوت معنی داری نداشت (05/0<p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد دانشجویان در مورد انواع سبکهای یادگیری فیزیولوژیک آگاهی داشته تا بتوانند سبک یادگیری متناسب با خود را کشف کنند. همچنین اساتید در هنگام تدریس، به سبکهای یادگیری دانشجویان توجه داشته باشند.